Zakon o štrajku i generalnom štrajku

 

Zakon o štrajku i generalnom štrajku

Savezne Republike Jugoslavije

Član 1.
Svaki radnik i radnica ima pravo na štrajk kao oblik zaštite svojih radnih i socijalnih interesa.

Član 2.
Štrajk se može organizovati radi ostvarivanja prava i zaštite interesa radnika, uključujući poboljšanje radnih uslova, plata i drugih prava.

Član 3.
Generalni štrajk može biti organizovan kao oblik masovne radničke borbe za ostvarivanje društvenih i političkih zahteva.

Član 4.
Pravo na štrajk imaju svi radnici, osim radnika u sledećim delatnostima, zbog njihove od posebnog značaja za funkcionisanje države i društva:

• Medicinski radnici

• Vojska Jugoslavije

• Specijalna vojno-policijska jedinica "Jastrebovi"

Član 5.
Štrajk mora biti najavljen nadležnim organima najmanje 48 sati pre početka, osim u slučajevima hitnosti i neodložnih potreba.

Član 6.
Tokom štrajka, radnici su dužni da poštuju zakonske propise i ne ugrožavaju sigurnost i javni red.

Član 7.
Organizatori štrajka i generalnog štrajka odgovorni su za zakonitost i mirno sprovođenje štrajka.

Član 8.
Nadležni organi obavezni su da u postupku rešavanja radnih sporova nastoje da postignu sporazum između radnika i poslodavaca.

Član 9.
Ovaj zakon ne isključuje pravo na druge oblike kolektivnog pregovaranja i sindikalne aktivnosti.

Član 10.
Prekršaji i zloupotrebe prava na štrajk podležu sankcijama prema važećim zakonima Savezne Republike Jugoslavije.